Jeszcze o nagrodach

Celowo odłożyłem wczoraj kilka nagród na  bok. Nie chciałem, aby umknęły w wyliczance wyróżnionych i laureatów 03 Festiwalu Arcydzieł w rzeszowskim Teatrze im. Wandy Siemaszkowej. Dla mnie to nagrody bardzo ważne. Bez pracy tych Artystów spektakle byłyby szare i nudne. Jak życie pozateatralne… 

Zażartowałem oczywiście z tą szarością życia, bo przecież przestrzeń dookoła nas - i ta kreowana odgórnie, jak i ta na którą mamy wpływ osobisty zmienia się i jest coraz ciekawsza. Jury rzeszowskiego Festiwalu doceniło tych, którzy ubierają aktorów i scenę w kostium, tekst oraz muzykę. 

Nagrodę za kreacje kostiumów otrzymał Konrad Parol, który stworzył je do spektaklu Kabaret, bielskiego Teatru Polskiego. Ciekawy wybór Jury. Odrzucono budzące najwięcej emocji Widzów kostiumy do zielonogórskich „Guseł”, nie znalazły aprobaty świetne stroje prezentowane w rzeszowskiej Lalce”, ani arcyciekawie uzupełniające fabułę kostiumy legnickich „Dziejów grzechu. Opowiedzianych na nowo”. Wydawać by się mogło - kostiumy w „Kabarecie” były po prostu dobrze zrobione. Nie. One rzeczywiście znakomicie „zagrały” i powodowały, że spektakl logicznie i spójnie był osadzony w czasach, o których opowiada. Nie było w nich zbędnego efekciarstwa, sztuczności. Nie było silenia się na oryginalność, która powoduje, że patrząc z perspektywy widowni nie wiemy, który przekaz jest prawdziwy: Ten, którego składnikiem jest ubiór aktora, czy ten, który wygłasza. Parol mówiąc kolokwialnie, nie wydziwiał. Miał być to rozhulany Berlin początku lat trzydziestych minionego stulecia - i był. Konferansjerzy mieli nieść w sobie diaboliczność Mistrza Ceremonii z filmu Boba Fosse i nieśli. Prosto, rzeczowo i na temat. 

Nastrój spektaklu to także muzyka. Pomaga uwolnić wyobraźnię, wczuć się w nastrój spektaklu. Pozwolić na odbieranie go nie tylko oczami. Dobranie muzyki, skomponowanie jej na potrzeby widowiska to wielka sztuka. Tym razem spektaklem wyjątkowym pod tym względem są, to także decyzja Jury, „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo”. Inscenizacja odważna. Wykraczająca daleko poza założenia Żeromskiego. Gdyby nie muzyka, gitary i ballady - te „Dzieje” nie byłoby obiłyby tak wielkiego wrażenia. Śpiewana w trakcie i powtórzona w finale ballada „Poproszę życie, reszty nie trzeba” to doskonała puenta. Przesłanie z jakim wychodzony z teatru. Nagroda za „stworzenie niepokojącej i głębokiej przestrzeni dźwiękowej” trafiła w ręce Aleksandry Gronowskiej i Michała Litwińca. 

Odłożyłem też na dzisiaj bardzo ważną dla mnie nagrodę. Uwielbiam ruch sceniczny. Taniec. Za jego pomocą aktorzy potrafią opowiedzieć o wiele więcej, niż zawierają słowa. Pięknie wyglądała choreografia „Lalki” Teatru im. Wandy Siemaszkowej. Bajkowa, spójna z charakterami postaci. Świetnie osadzona we wnętrzu  starej pozytywki, jaką można sobie było wyobrazić oglądając ten spektakl. Nagrodę za choreografię przepięknego widowiska otrzymał Jarosław Staniek. 

Kilka razy o tym pisałem, zatem przypomnę pokrótce. Adaptacja powieści do ram spektaklu daje wiele możliwości i pozwala na sporo swobody. Jednak ważne aby w ewentualnych zmianach nie zatracił się duch pierwotnego tekstu i idee pisarza. Gdy patrzyłem na „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo” co kilka chwil z przyjemnością konstatowałem jak odległy z jednej strony a zarazem jak bliski założeniom Żeromskiego jest to spektakl. Odległy geograficznie. Bliski - dzięki znakomitej adaptacji powieści. I nagroda za nią trafiła do Artura Pałygi. Świetna to wizja „Dziejów”. 

Siedząc w teatralnych rzędach foteli często o Nich zapominamy. Oklaskujemy aktorów, wywołujemy na scenę reżyserów. Teatr to jednak fascynująca planeta, zasiedlana przez spektrum Artystów. Pamiętajmy o Nich zawsze, gdy ręce składają nam się do braw. Wszystkim Nagrodzonym za pracę artystyczną na 03 Festiwalu Arcydzieł - serdecznie gratuluję. 

A oto pełny werdykt Jury 03 Festiwalu Arcydzieł: 

Jury w składzie: Agnieszka Przepiórska • Adam Orzechowski • Tomasz Domagała • Juliusz Chrząstowski • Tomasz Miłkowski, po obejrzeniu wszystkich spektakli konkursowych postanowiło przyznać:

⭐️NAGRODĘ GŁÓWNĄ Festiwalu Arcydzieł, statuetkę „Wanda”– dla spektaklu „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo” w reż. Darii Kopiec z Teatr Modrzejewskiej w Legnicy za poruszające i jednocześnie niezwykle wierne autorowi przedstawienie, w którym anachroniczna fabuła poświęcona XX-wiecznej bohaterce stała się esencją poruszającej współczesnej opowieści, która niczym zwierciadło odbija kobiecy los, pokazując, ile jeszcze jest w naszym świecie w tej kwestii do zrobienia. Jury pragnie wyrazić tez uznanie dla wszystkich elementów spektaklu, które zespolone tu w mistrzowskim stylu, składają się na to, co zawiera się w definicji „arcydzieła”.

⭐️NAGRODĘ PUBLICZNOŚCI otrzymał spektakl "Amadeusz" z Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Ponadto Jury przyznało NAGRODY:

⭐️NAGRODA ZESPOŁOWA w wysokości 12 tys. zł dla zespołu aktorskiego spektaklu „Lalka” z Teatru im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, który stworzył wiarygodny obraz świata rządzonego regułami kapitału, a przy tym pełnego wewnętrznych napięć między bohaterami reprezentującymi rozmaite warstwy społeczne, odmienne aspiracje, marzenia i tęsknoty. Wspólny wysiłek zaowocował efektem zespołowości, decydującym o rytmie i wyrazie spektaklu.

⭐️NAGRODY AKTORSKIE w wysokości 4 tys. zł:

▪️Nagroda aktorska za rolę Leona Węgorzewskiego w „Matce” Stanisława Ignacego Witkiewicza w reż. Anny Augustynowicz z Teatr Ateneum tworzącego figurę syna usiłującego wyzwolić się z uzależniającej relacji z matką, odnajdującego zdyscyplinowane teatralne środki w interpretacji witkacowskiej teorii teatru czystej formy, w końcowej części brawurowo ukazującego dialog z toksycznym ojcem dla Adama Cywki;

▪️Nagroda aktorska za kreację Evy w spektaklu „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo” według Stefana Żeromskiego w reż. Darii Kopiec, postaci pozostającej w zwierciadlanej relacji ze swoimi wcieleniami, odsłaniającej dramat piekła kobiet i wyzwalającą potrzebę odnalezienia miejsca w opresyjnym świecie dla Magdaleny Drab;

▪️Nagroda aktorska za rolę Fräulein Schneider w „Kabarecie” w reż. Małgorzaty Warsickiej w Teatr Polski Bielsko-Biała nadającej postaci funkcję figury dramaturgicznej o wyrazistym charakterze i psychologicznej głębi dla Anny Guzik-Tylki;

▪️Nagroda aktorska za tytułową rolę w „Matce” Stanisława Ignacego Witkiewicza w reż. Anny Augustynowicz w Teatrze Ateneum, której kreacja odsłania wampiryczną relację z synem i zachwycającą przemianę osobowości kiedy staje się czułą, pełną troski, budzącą zaufanie przyszłą matką dla Agaty Kuleszy;

▪️Nagroda aktorska za rolę Stanisława Wokulskiego w „Lalce” Bolesława Prusa w reż. Jerzego Jana Połońskiego w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie za postać scalającą opowieść o człowieku usiłującym związać sukces zawodowy i osobisty, owładniętą obezwładniającym go uczuciem, że traci nadzieję na osiągnięcie wymarzonego celu, wyrażając swój ból i tęsknotę za szczęściem w mistrzowskiej pieśni finałowej „Trzy kwadranse” dla Roberta Żurka.

⭐️NAGRODY REALIZACYJNE w wysokości 3 tys. zł:

▪️Nagroda za kostiumy do spektaklu „Kabaret” w reż. Małgorzaty Warsickiej, będące nie tylko istotną częścią scenicznego świata, ale też elementem pogłębiającym zarówno aktorskie kreacje, jak i sens spektaklu dla Konrada Parola;

▪️Nagroda za stworzenie niepokojącej i głębokiej przestrzeni dźwiękowej w spektaklu „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo” w reż. Darii Kopiec, w której relacje bohaterów dramatu zapisanego w powieści Stefana Żeromskiego zyskują metafizyczną perspektywę dla Aleksandry Gronowskiej i Michała Litwińca;

▪️Nagroda za oddanie przy pomocy choreografii złożoności mechanizmów jakim poddane jest portretowane w „Lalce” społeczeństwo, będące z jednej strony ofiarą okrutnego porządku kapitalistycznego, a z drugiej jego głównym twórcą dla Jarosława Stańka;

▪️Nagroda za adaptację spektaklu „Dzieje grzechu. Opowiedziane na nowo” w reż. Darii Kopiec oraz za wypreparowanie z powieści Stefana Żeromskiego poruszającego i nigdy niestarzejącego się dramatu młodej dziewczyny, której życiowa droga staje się matrycą losu kobiety w patriarchalnym społeczeństwie, za zetknięcie tej opowieści ze sztafażem środków zaczerpniętych z kultury iberoamerykańskiej, które zaowocowało emocjami, w których może przejrzeć się współczesny człowiek dla Artura Pałygi.

⭐️WYRÓŻNIENIA AKTORSKIE w wysokości 2 tys. zł:

▪️Wyróżnienie aktorskie za wnikliwy portret przemiany postaci epizodycznej, niedający po wyjściu z teatru o sobie zapomnieć dla Anieli Kowalskiej za rolę Marii w spektaklu „Lalka” w reżyserii Jerzego Jana Połońskiego z Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie;

▪️Wyróżnienie aktorskie za wykonanie piosenki „Życie kabaretem jest”, w której poruszająca kreacja wokalno-aktorska, jest odbiciem całego piękna postaci Sally Bowles – dziewczyny, której największy dramatem jest nieumiejętność realnej oceny rzeczywistości dla Wiktorii Węgrzyn-Lichosyt w spektaklu „Kabaret” w reż. Małgorzaty Warsickiej z Teatru Polskiego w Bielsku-Białej;

▪️Wyróżnienie aktorskie za zbudowanie intrygującej i charyzmatycznej postaci kobiecej, która swoją obecnością i świadomością rozsadza patriarchalne schematy, w których przyszło jej żyć dla Dagny Mikoś za rolę Wdowy Wąsowskiej w spektaklu „Lalka” w reż. Jerzego Jana Połońskiego z Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie

.